Bahar Cemre'nin uluslararası ilişkiler alanındaki geçmişinden yola çıkaran çalışmaları, politikanın nadiren yaşanmış deneyime yer açtığı farkındalığından doğar. Topluluklar hakkında düşünmek yerine onlarla birlikte düşünebilmek için sanata yönelen Gökçe; mesafe yerine diyalog kurulabilecek alanlara odaklanır. Küratörlüğü, hafıza ile hayal gücü arasında; korunan ile oluşmakta olan arasında bir konuşma olarak görür ve küratörlük aracılığıyla, mirasın durağan bir arşivden bağ kuran, iyileştiren ve düşündüren yaşayan bir kaynağa nasıl dönüşebileceğini araştırır ve çoğu zaman duyulmayanı dinlemeyi, dürüstlük ve birlikte üretim için alanlar yaratmayı amaçlar.